“Ben jij Piet?” Deze drie woordjes vormen de vraag waarmee ik de man begroet die buiten voor de ingang van het hoofdgebouw van De Hoop staat. Hij reageert: “Ja, dat ben ik”. Net op tijd onderdruk ik de neiging om mijn hand uit te steken. Een beetje onwennig, schutterend staan we tegenover elkaar.

Het went nooit helemaal. Kennismaken, dan op twee meter afstand blijven en vooral géén hand geven! Drie dagen voor dit moment had hij contact gelegd met de afdeling geestelijke verzorging en om een pastoraal gesprek gevraagd. De afdeling waar hij is opgenomen had toestemming gegeven om buiten, al wandelend op minimaal anderhalve meter van elkaar, een pastoraal gesprek te voeren. De coronamaatregelen bepaalden ook in dit pastoraal contact de omgangsvormen.

We gingen op pad. Het zonnetje scheen, vogeltjes vloten, letterlijk geen vuiltje aan de lucht. Mooi weer voor een voorjaarswandelingetje. Oppervlakkig zou dat een eerste indruk zijn. Maar er was meer aan de hand. Je vraagt niet zomaar contact met de geestelijk verzorger. Het is zeker niet normaal dat dit buiten gebeurt, laat staan dat je elkaar daarbij ook nog opzichtig op twee meter afstand houdt. Er waren wèl wat vuiltjes aan de lucht. De druk van de onzichtbare vijand die zoveel invloed heeft op onze bewegingsvrijheid.

"Het went toch nooit helemaal. Het is maar goed dat Zijn eeuwige armen die onder ons zijn niet op anderhalve meter blijven steken."

Al stappend had ook het gesprek voortgang en het liep eigenlijk best goed. Tempo was goed, inhoud was goed, volume was goed (de twee meter hoefde niet overschreeuwd te worden.) Piet kon, naast het scheppen van een luchtje, ook zijn hart luchten. Even ter bemoediging mijn hand op zijn schouder. Net op tijd deinsde ik terug. Bijna een dubbele fout! Geen anderhalve meter en ook nog lichamelijk contact. In overtreding! Samen konden we er wel om lachen.

Het went toch nooit helemaal. Het is maar goed dat Zijn eeuwige armen die onder ons zijn niet op anderhalve meter blijven steken.

*Piet is een gefingeerde naam.

Dirk de Boer, coördinator geestelijke verzorging bij De Hoop ggz.
De column verscheen in het ND op 25 april 2020