Werken als psychotherapeut

“Dertien jaar geleden kwam je als psycholoog niet zo snel aan een baan en De Hoop had toen een vacature openstaan. Ik dacht: ‘laat ik het eens proberen’.” Inmiddels zijn we dertien jaar verder en heeft Jelle Lok onlangs de opleiding tot psychotherapeut afgerond. “Ik heb de organisatie zien groeien van pastorale instelling tot een organisatie die kwalitatieve ggz-zorg biedt. Het warme contact dat bij het pastorale hoort hebben we vast kunnen houden. Dat is een mooi compliment wat we vaak krijgen: dat we persoonlijke zorg bieden.”

In de dertien jaar dat Jelle bij De Hoop werkt heeft hij verschillende werkplekken gehad. “Ik heb veel mogelijkheden gehad om mezelf te blijven ontwikkelen. Dat ik hier al zo’n tijd werk, is omdat ik het steeds naar mijn zin had. De collega’s, de directe leidinggevenden; ik heb veel fijne mensen ontmoet bij De Hoop en leuke contacten opgebouwd. Ik ken overal wel iemand.”

Jelle werkt bij de polikliniek in Dordrecht. Hij geeft individuele behandelingen, zoals schematherapie, groepstherapie en systeemgesprekken. “Omdat we in Dordrecht zitten, kun je ook cliënten bezoeken die opgenomen zijn in de kliniek. Dat maakt de verbinding sterker.”

“Dat we zo dicht bij mensen mogen komen, dat vind ik bijzonder aan het werk. Cliënten hebben daar in het begin vaak veel angst voor, maar stapsgewijs laten ze je meer toe. Het is een uitdaging om daarin hun tempo te mogen volgen.” Jelle heeft een gevarieerde caseload. “We hebben een heel breed behandelaanbod. Dat maakt het werk interessant. We behandelen niet alleen depressie en angst, maar ook persoonlijkheid en trauma, verslaving en nog meer. We blijven ons als polikliniek ontwikkelen en specialiseren, dit is een actueel proces.”

Specialiseren is iets wat Jelle ook graag doet. “Ik was eerst GZ-psycholoog. Dat vond ik leuk, maar ik merkte dat ik nog  kennis en kunde kon gebruiken op het gebied van complexe problematiek. Daarom wilde ik me verder ontwikkelen. Als GZ-psycholoog had ik een mooie basis en als psychotherapeut bouw ik die basis uit, zodat je meer behandelvormen in de vingers hebt en complexe problematiek goed kan behandelen.”

Wat hoop je cliënten mee te geven vanuit jouw rol? “Ik hoop dat mensen geholpen worden met inzicht en met verwerking van datgene wat hen dwarsgezeten heeft. Die combinatie van inzicht en verwerking kan leiden tot nieuwe levensvreugde en vernieuwd toekomstperspectief. Ik hoop daarin een schakel te zijn, in de richting van gezond leven, een gezond toekomstperspectief, verbinding met hun naast en zo mogelijk verbinding met God.”

Hij ervaart vanuit De Hoop veel ruimte om nieuwe dingen te proberen. “Ik heb bijvoorbeeld poliklinieken mede mogen opstarten in Midden-Nederland. En tijdens de opleiding tot psychotherapeut heb ik samen met een collega een behandelgroep opgezet voor jongvolwassenen, zodat we een brug konden maken tussen jongerenpsychiatrie en volwassenzorg. Ik ervaar vanuit de organisatie veel ruimte om dingen te onderzoeken en uit te proberen.”

En de christelijke identiteit van de organisatie? “Ik denk dat je niet per se bij een christelijke organisatie hoeft te werken om christen-hulpverlener te zijn, maar het is wel mooi dat je hier steun vindt bij elkaar. Als ik bijvoorbeeld ziek ben, weet en ervaar ik: er wordt aan mij gedacht. Er wordt voor mij gebeden, of er wordt voor de situatie thuis gebeden. Er is extra betrokkenheid vanuit het geloof. Dat is steunend. Ook in de manier hoe we met elkaar omgaan, daarin speelt geloof en het gebed een rol. Het is een waardevolle toevoeging. Ik vind het ook mooi dat we als collega’s niet altijd vol zijn van het mooie wat God doet, maar dat we juist ook naast elkaar staan in pijn en verdriet die we meemaken. Het raakt een diepere laag aan van contact met elkaar. Het geeft openheid. Daarnaast is het voor veel cliënten een verademing dat ze gekend worden in hun geloofsbeleving en ontstaat er ook daar vaak snel openheid en veiligheid, wat ten goede komt aan het behandelproces.”

08:30u
Ik stap op de fiets naar het werk. Even een half uur de tijd om van de natuur te genieten in stilte of met een muziekje aan. Het laatste kwartiertje luister ik de podcast ‘Eerst Dit’ voor wat geestelijke voeding om de dag mee te beginnen.

09:15u
Ik start mijn laptop op en drink een goede bak koffie. Ik ga mijn e-mail bijwerken, neem de agenda door en praat met wat collega’s in de gang.

09:30u
Ik sluit aan bij het multidisciplinair overleg, met verschillende collega’s. We bespreken een ingewikkelde casus van een cliënt die ik behandel. Het is fijn om hier vanuit een breed perspectief samen naar te kijken.

12:30u
Samen lunchen in de zon of bij regen in de teamkamer. Als collega’s weten we elkaar steeds beter te verleiden om even te stoppen met werken. Vorige week met behulp van een verse pan soep die een collega maakte. Even een break, voor wie zin heeft.

14:00u
Administratie tijd. Dat houdt in: brieven schrijven, belletjes plegen, mails beantwoorden en mezelf voor bereiden op de groepsbehandeling van zo meteen.

14:30u
Groepsbehandeling. De nieuwe groepsleden beginnen zich steeds veiliger te voelen en er komt een mooi gesprek op gang over het thema kwetsbaarheid. Iedereen heeft daar wel wat mee, dus mijn co-therapeut en ik kunnen het mooi verbreden. We proberen verschillende perspectieven met elkaar te delen en er is begrip voor elkaar. Een geslaagde sessie.

16:00u
Samen met mijn collega bespreken we de sessie na. Daarna doe ik de nodige administratie. Ik denk nog wat na over een casus-ontwikkeling en ben nog even op zoek naar een bredere kijk, volgens mij zit ik er namelijk te dicht op. Daarvoor loop ik naar ‘het hart van de poli’: een kantoor waar altijd wel iemand zit waar je mee kunt sparren, en waar crisis de gewoonste zaak van de wereld is… Fijn om deze collega’s te hebben.

17:00u
Ik klap mijn laptop dicht en met een gerust gevoel stap ik weer op de fiets naar huis. De wind waait, morgen weer een dag.